roye-minete
Etimolodjeye
candjîAplacaedje di : « roye » + « minete ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀoːj.mɪ.ˈnɛt/ /ʀõj.mi.ˈnɛt/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀõj.mi.ˈnɛt/
- Ricepeures : roye-·mi·nete
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
roye-minete | roye-minetes |
roye-minete femrin
- (antomeye) craeye do cou inte les deus fesses.
- Ele ni savèt cwè fé d' leu cou,
Insi k' ele si ctapèt avou;
Vos dirîz k' ele si vnexhe do mete,
Do vîf-årdjint el roye-minete— "Pasquèye so l' caractére dès mâlès feumes", XVIIIinme sieke; dvins "10 pièces de vers sur les femmes et le mariage",Jean Haust, 1941, p.88 (fråze rifondowe).
- Ele ni savèt cwè fé d' leu cou,
Ortografeyes
candjîÔtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîcraeye do cou inte les deus fesses
- Francès : sillon interfessier (fr)