Etimolodjeye

candjî

Bodje « riz- » ‎(« rire »), avou l’ cawete « -ete »

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
rizete rizetes

rizete femrin

  1. rizlet d' efant ou k' on fwait a èn efant (nouv côps so dijh dins l' ratourneure fé rizete.
    • Après l’ dierin sospir k’ ele tape di nåjhisté,
      Tot fjhant ene dierinne rizete, li campagne s’ essoctêye ;
      Adon l’ djoû, doûcetmint, rewalpêye si clairté
      Et l’ nute si lait rider dal copete des nûlêyes. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Tåvlê dal vesprêye », 1912, p.86 (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. fé rizete

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
rizete