prandjloe
prandjloe [o.n.]
1. plaece wice ki les biesses et l' hierdî prandjlèt. Dinltins, li hierdî waitive todi d' esse po nonne e prandjloe.
2. e l' Årdene, divinltins, gros åbe (tchinne, faw) ki les biesses prandjlént å dzo. Li bierdjî s' coûtchive, et totes les berbis s' metént åtoû d' lu dizo l' prandjloe (ramexhné pa L. Remacle). Gn aveut on gros faw dizeu Gbômont, et co onk el Fagne, al voye di Ståvleu ki fjhént prandjloes; en Andrimont, li prandjloe, c' esteut l' tchinne al heyoûle (ramexhné pa L. Remacle). Nosse pere aléve abuvrer les tchvås a nonne ås Prandjloes d' Djeve. e Prandjloe : no di sacwantès plaeces e l' Årdene : a Grand Mayni, a Smu, a Rdû, a Rotchô. Li Laid Prandjloe : hamtea d' Marcour.
Etimolodjeye : viebe prandjler, cawete -oe (la k' on prandjlêye)
| prandjlåjhe [f.n.]
1. prandjlaedje (des biesses).
2. prandjloe. e Prandjlåjhe : no di sacwantès plaeces el Hôte-Årdene: a Djalhé, a Måmdey.
Etimolodjeye : cawete -åjhe (moumint k' on prandjlêye).
Dipus d' racsegnes so les mots "prandjloe" et "prandjlåjhe" dins les nos d' plaeces del Walonreye