poûssif
Etimolodjeye
candjîDo viebe « poûssî » (aveur del coûtresse d’ alinne).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /puː.ˈsif/ Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /puː.ˈsif/
- Ricepeures : poûs·sif
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | poûssif | poûssifs |
femrin | poûssive | poûssives |
poûssif omrin
- haneus, ki shofele et tanfler rén k’ a fé ene pitite foice.
- On dvént poûssif tot divnant vî.
- På aléve fé zinziner si violon et Djan-Mi aléve fé tanfler et poûfurner si ptit årmonica rabistoké et poûssif. — Émile Pècheur.
- k’ a l’ poûsse (maladeye), tot djåzant d’ on tchvå.
- Ci tchvå la est poûssif.
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîSustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
poûssif | poûssifs |
poûssif omrin
- (traitant) gros bômel.
- Dji n’ pou sofri ki ç’ poûssif la vegne ramadjî çou ki n’ est nén. — Pierre-Joseph Dosimont.
Ortografeyes
candjîRatournaedjes
candjîpoûssif
- Francès : gros plein de soupe (fr)