Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

Etimolodjeye

candjî
(Sustantif 1) Tayon-bodje latén « petreum » (di pire)[1].
(Sustantif 2) S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « pidje », el pout stitchî vaici.

Sustantif 1

candjî
singulî pluriyal
pidje pidjes

pidje omrin

  1. voye di pire.
    • Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Mots vijhéns

candjî

Ortografeyes

candjî
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « pidje », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Prononçaedje

candjî

Ratournaedjes

candjî
pidje
  •   Francès : chemin de pierre

Sustantif 2

candjî
singulî pluriyal
pidje pidjes

pidje omrin

  1. cahoute u plantchî metou ene dijhinne di metes hôt, po on tchesseu a l’ afut saetchî les ciers, les tchivroûs, u po les wårdeus d’ on camp d’ prijhnîs awaitî les poites.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî

Prononçaedje

candjî

Ratournaedjes

candjî
pidje

Sourdants

candjî
  1. Herbillon Jules, Legros Elisée, Origine et avatars d'un mot wallon : Tîdje « chemin de terre », Revue belge de philologie et d’histoire, t. 32, fasc. 4, 1954. pp. 1027-1047 (lére)