Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « pulpitum » ((minme sinse).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
perpite perpites

perpite femrin

  1. (no d’ meube) sôre di meube di bwès ki sieve a poizer un live, ene pårticion pol lére avou åjhmince.
    • Li comissaire ala prinde on cårton foû des ôtes k' estént arindjîs so on perpite et stitcha a s' camaeråde ene lete k' i vneut do prinde foû. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.75-76 (fråze rifondowe).
    • Des bwès wice ki l' mistere rind påjhûle li pinsêye
      Après les longs tracas do perpite ou di l' ovroeLouis Lagauche, "L' inmant", Ås walons, (1947), p. 118 (fråze rifondowe).
    • Li mwaisse n’ è vout pont d’ ôte ki mi po rassonrer l’ tåvlea, rinetyî s’ perpite, tcherdjî l’ pwele et fé ses comission. Arthur Masson.
    • Twenete prind on gros live foû do meube, et l’ poirter sol perpiteMaurice Peclers (fråze rifondowe).
    • Li tåve est evoye, et l’ grand perpite, et les raiyes conte li meur Lucien Somme (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
perpite