penitint
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « poenitens » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɛ.ni.ˈtɛ̃/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɛ.ni.ˈtɛ̃/
- Ricepeures : pe·ni·tint
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | penitint | penitints |
femrin | penitinte | penitintes |
penitint omrin et femrin
- (mot d’ rilidjon) onk ki cwirt a racwiter ses petchîs.
- Cwand ene djonne penitinte irè
Lyi raconter ses tchitchêyes,
Ki d' bon cour, i lyi dirè :
Dji vs pardone, mi binamêye ! — HFbl, Li kuré d'sain viçain, 1843 (fråze rifondowe).
- Cwand ene djonne penitinte irè