parpounon
Etimolodjeye
candjîBodje « poun- », bodje A do viebe « ponre » avou l’ betchete « par- » et avou l’ cawete « -on »
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | parpounon | parpounons |
femrin | parpounonde | parpounondes |
parpounon omrin
- dierin efant d' ene famile, ki vént lontins après les ôtes.
- Nosse Tchåle, c' est l' parpounon — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
- Li pus vî des frés, Robîl, dijha-st ås ôtes : « Ni rovyîz nén ki vos avoz djuré a vosse pa ki vos ramoennrîz l’ parpounon — Lucyin Mahin, ratournant l' Alcoran (cial so Wikisourd.
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîLoukîz a : racoulot
Ortografeyes
candjî(parpounon et parpounot)
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :