Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « ursus ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
oûsse oûsses

oûsse omrin

  1. (no d’ biesse ås tetes) grosse biesse ås tetes avou des longs poys, del famile lomêye ki l’ sincieus no, c’ est : Ursidae.
    • Ossu, tot come èn oûsse e s' bôme,
      I dvént metchant pa dvintrinnmint. Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.149, « Lu tchin djalos » (fråze rifondowe).
    • On séndje, on ptit comike, on drole,
      S' avance eyet dmande el parole:
      «Por mi, dit-st i, dj' n' a nén a m' plinde,
      Bon pî, boun ouy et waitîz l' pea di m' vinte;
      Mins çou ki dj' so l' pus disbåtchî,
      C' est ki m' fré l' oûsse n' est k' esbåtchî Philippe Sclaubas (fråze rifondowe).
  2. ome ki n' cåze waire, k' est todi grigneus.
    • Ele comince cwand dj' abatéve di cope avou l' Grand Tôr, k' on a sorlomé par après "Tôr di l' Oûsse René Painblanc (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. feneyant come on djonne d' oûsse
  2. l’ oûsse pied ses poys, mins nén ses manires

Mots d’ aplacaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C13, R13

Ratournaedjes

candjî
grosse biesse ås tetes ås longs poys
grigneus ome

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike oûsse so Wikipedia