Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « ora » ‎(« boird »), pal voye do vî francès « uret » (boird) avou l' radjoutaedje d' ene consoune di beloyance "n".

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
noret norets

noret noret

  1. pitit cwåré drap.

 noret d' tiesse : noret k' on s' afûle li tiesse divins. F. foulard.  noret d' taxhe : noret k' on s' motuche divins, et rmete a s' taxhe. On dit eto: mocoe, moutchoe. F. mouchoir.

    • Dji rvoe l’ plaece, téle k’ ele esteut la :
      Et Båre, ene viye feme tote souwêye,
      Si noret so s’ tiesse, ses blancs tchveas. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.44, “Li Plèce Grétry” (fråze rifondowe).
    • Les foyes des tronnes
      Hossèt
      Totes eshonne
      Come des meyes di norets
      K' on rmowe
      Po sohaitî ene bénvnowe !
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 107 (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. dimeye noret : triyingue.
    • On boket d' cotjhea ki fwait li dmey noret. Motî Haust (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

candjî

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
noret
noret