Etimolodjeye

candjî

Bodje «moenne», avou l’ cawete « -reye »

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî

(cåzu todi singulî) moennreye femrin

  1. (mocreçmint) (e l’ eglijhe catolike) les moennes.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  2. (pa stindaedje do sinse) (mocreçmint) djins d' Eglijhe.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant

Ratournaedjes

candjî
tire des moennes
djins d' Eglijhe