mitan

Walon (Rifondou)

Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

mitan 1 [o.n.] çou k' est metou djusse al minme distance di deus sacwès, u al minme distance des boirds. Å mitan do terén. F. milieu, centre. Disfondowes: mitan, miton, mëtan.

Caractere chinwès "mitan" (a hintche) dins li mot "Chine" (li tere do Mitan)

Parintaedje

• mîtrin, emîtrin
• emey, dimey

Mots d’ aplacaedje

• miermitan

mitan 2 [f.n.] 1. tot djåzant d' ene termene di tins, moumint ki çou k' est ddja passé est l' minme ki çou ki dmeure. Al mitan do moes. F. moitié. 2. pårt cwand on côpe ene sacwè e deus.

1. • Li mitan di m' contintmint,
     C' est l' mitan d' tote ritchesse. — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "L’awoureux Colas" (fråze rifondowe).

Il a magnî ene grosse mitan del dorêye. F. moitié. 3. (pus stroetmint, e fotbal) a) tchaeke des 45 munutes d' on match. Li prumire mitan, li deujhinme mitan. b) li cwårt d' eure k' on s' rapoize après troes cwårt d' eure di djeu, divant d' rataker. On dit eto: tîme. F. mi-temps.