melkin

Walon (Rifondou)

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

melkin [o.n.]

1. (mot d' cinsî, di mônî) acmaxhaedje di rgon et d' frumint, semés et batous eshonne po fé del farene. rl a: mesteure, mwetiåve, mastele. F. méteil.

2. acmaxhaedje di totes sôres di dinrêyes (sovint do oidje et d' l' avoenne) semés et fåtchîs eshonne po rafôrer les biesses. rl a: melea, trimouye. F. mélange fourrager.

3. (pa stindaedje, mot d' waloneu) walon acmaxhî sins trop di rîles. On-z a lomé melkin (J. Lahaye, 1999) des scrijhaedjes ki n' sont nén pår d' ene coine do payis, pask' i gn a des mots di ds ôtès coines, mins k' î sont cwand minme bén raloyîs (L. Mahin). Å pus k' dji sayive di disfinde on rfondaedje a môde di melkin, å pus k' dji m' rindeu conte ki ça n' tineut nén (L. Hendschel). F. mélange dialectal.

Disfondowes: melkin, mulkè.

Etimolodjeye: viebe «meler», raptitixhante cawete -kin (pitit maxhî).

Coinrece Payis d' Vervî et Årdene.