manké
Pårticipe erirece
candjîmanké
- Do viebe « manker »
- Dj' a manké do toumer — Motî Haust (fråze rifondowe).
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | manké | mankés |
femrin padrî | mankêye | mankêyes |
femrin padvant | mankêye | mankêyès |
manké omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- ki n' a nén adiercî comifåt.
- (pus stroetmint) tot djåzant d' ene djin.
- Tos les toûs, totes les calinreyes,
K’ on rtrouve e fond del crapulreye,
Ki fjhèt les voleus, les moudreus,
S’ abatît come on côp d’ tonire,
So les deus djonnes priyesses mankés— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.85, “Li Vôye di l’Eglise” (fråze rifondowe).
- Tos les toûs, totes les calinreyes,