måssir
måssir | måssî |
Etimolodjeye
candjîAplacaedje di : «må» + «sir»
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | måssî / måssir | måssîs / måssirs |
femrin padrî | måssîte / måsseye / måssire | måssîtes / måsseyes / måssires |
femrin padvant | måssîte / måsseye / måssire | måssîtès / måsseyès / måssirès |
måssir omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- come epitete dirî l' no.
- Ene djin måssire — Motî Toussaint (fråze rifondowe).
- ôte eployaedjes: Loukîz a : «måssî».
- Il est totsi måssir k' on ramoneu — Motî Toussaint (fråze rifondowe).
Notule d’ uzaedje
candjîLi cogne « måssir(e) » si pout mete après l' sustantif, dandjreus pask' on rsint co k' i gn a èn adviebe (må) divins; li cogne « måssî(te), måsseye » est todi padvant.
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîLoukîz a : måssî