lumçon
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén "limax" avou on ridaedje I/U, avou l’ cawete « -on » (sorwalonde -U- estô di -I-).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /lym.sɔ̃/ /lim.sɔ̃/ /lœm.sɔ̃/ /lum.sɔ̃/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /lym.sɔ̃/
- Ricepeures : lum·çon
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
lumçon | lumçons |
lumçon omrin
- molusse di tere, sins schåfe.
- L' anêye passêye, totes mes salådes ont stî mindjeyes des lumçons — Motî del Fagne et del Tieraxhe (fråze rifondowe).
- (rålmint eployî) caracole (glumiante biesse di tere avou ene schåfe)
- londjinne sakî.
Ratourneures
candjî- ossu vif k' on lumçon dins l' farene; èn bodjî nén dpus k' on lumçon dins l' farene, evike come on lumçon dins l' farene
- {{r|si rmouwer nén pus k’ on lumçon dvins del sirôpe’’
- Les eures qu’on dwème à l’ vûde sont foû longues èt k’piçantes : l’èdwèrmou potince qui n’ si r’mowe nin pus qu’on leum’çon d’vins dèl sirôpe, n’est co mây di bonne oumeûr; si stinde èt fé des bâyes tote ine djoûnêye* vis rind grigneûs— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), Li chômeûr, p.294.
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîFås amisse
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîmolusse di tere, sins schåfe
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike lumçon so Wikipedia