Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje di : «leyî» + «djus».

Vierbire

candjî

leyî djus (v. å spitron) (viebe å prono)

  1. si discoraedjî, piede tote si exhowe.
  2. si coutchî, baxhî, dischinde.
    • Påwions, mårteas, moxhes et moxhetes,
      Potche-e-four et biesses å Bon Diu,
      Aspitant des coxhes, des coxhetes,
      Trovrént ene bele plaece po s' leyî djus. Martin Lejeune, Po s' novèl an (fråze rifondowe).
    • Mierseu, pierdou sol voye et tronnant come ene foye,
      Droviant deus grands ouys lådjes come Saint Djîle l’ ewaeré,
      Avou l’ åme sofokêye et l’ coir a tchår di poye,
      Hanesse si leya djus, sol talus d’ on xhoré ! Louis Lagauche, « Li p’tit hièrdî », Tchant III, Saint Roch (1926) (fråze rifondowe).
    • Al vesprêye, nos chtroumfans l' solo ki s' lait djus sol grand bwès Paul-Henri Thomsin, ratournant Lès schtroumpfs èt lès bèrikes èmacralêyes, 2021, p. 39 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

si diloujhî, si discoraedjî, si disbåtchî


Ratournaedjes

candjî
si discoraedjî, piede tote si exhowe