Etimolodjeye

candjî

Bodje « lexhe » (avou candjmint d’ voyale), avou l’ dobe cawete « -rea ».

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
lexhrea lexhreas

lexhrea omrin

  1. djonne tchén (di cwate-cénk moes a èn an).
  2. djonnea ki toûne åtoû des crapådes.
    • C' est Leloup, loukîz li fi do vijhén Leloup, on djonne lexhrea ki beacôp trovèt bel ome ; c' est ç' bele piele kel fwait lanwi Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 114, "L'infifélité d' Catrène" (fråze rifondowe).
    • Et mi k' esteut-st on djonne lexhrea,
      Dji m' rivoe la come si fouxhe ouyJoseph Vrindts, "Vîx Lîge" (1901) p. 5, "Sov’nance d’Hiviér" (fråze rifondowe).
  3. plaece wice k' on tént des lexhes po-z awè des djonnes.

Sinonimeye

candjî
  • (djonnea ki toûne åtoû des crapådes): djan-comere
  • (aclevaedje di tchéns): tchini

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
djonne tchén (di cwate-cénk moes a èn an)
djonnea ki toûne åtoû des crapådes
plaece wice k' on tént des lexhes po-z awè des djonnes