Etimolodjeye

candjî

Svierba do viebe « laecî » (çou k' esplike li djinre femrin et li scrijha avou C), mot cité dins l’ FEW 5 177b acmaxhî avou tayon-bodje latén « laqueus » (çou k' esplike les scrijhas avou S, ca adon, racuzinåve avou francès « lasso », et mot cité dins l’ FEW 5 180a.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
laece laeces

laece omrin et femrin

  1. (tindreye) coidlete ki si rsere po stronner (aprume les tchampinnes).
    • Ti metrès ene laece après cist åbe la ossu.
    • Il ont trové mes laeces ! Les djindåres savèt tot ! Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.188, “Li Brac’neu” (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) manire d' on sintimint (come l' amour) di vos fé prijhnî.

Ratourneures

candjî
  1. dressî ene laece: mete ene laece so pî

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Sinonimeye

candjî
fene coide ki stronne po tinde ås gréves

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
  • 1 : R12

Ratournaedjes

candjî
coidlete ki stronne (pol tindreye)
dressî ene laece