kene

Walon (Rifondou)

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

kene

I. [f.n.]

1. seke del feme. rl a: conin, kekene, kinete, kinåd, kinou, mozete, nate, nateure. rl a: kinike. F. con, vulve, vagin, sexe. kene ås gayetes traitaedje d' ene hertcheuse u ene ôte overresse d' ene houyire.

2. binamêye (djinti mot d' atôtchance a ene pitite båshele fråze emocionrece). Dinez mu on betch, èm kene ! Pôve pitite kene, k' elle est fayeye (F. Deprêtre et N. Nopère). Bondjoû, m' kene ! (J. Waslet). rl a: mivêye; rl a: kin. F. chérie. èm pitite kene, èm kene di boure ! èm pitit poyon (a ene båshele, a s' mayon). Franwal: ahåyant po: "mon ange adoré".

3. (cwårdjeu) dame di cour (?).

II. Kene [n.dj.] no d' famile di Walonreye, e F. Quesne, Quenne, Quène, Quene, Coune.

Disfondowes: kène, kine, cane, coûne.

Etimolodjeye: latén "cunnus" (minme sinse); rl a: conin.

Coinrece Coûtchant walon.

Parintaedje

• kinete
• kinou
• kikine dins « Elle a (ou ele fwait) des ouys come ene kikine di poupousse »

| kinåd

I. [addj. & o.n.]

1. kene (seke del feme). F. con, vulve.

2. coyon (ome ki s' kidût come ene feme). F. pleutre, femmelette.

II. Kinåd [n.dj.] no d' famile di Walonreye, e F. Quina, Quinard, Quinart, Quinau, Quinaut, Quinaux, Kina, Kinat, Kinna, Kinard, Kinart, Kinnar, Kinnard, Kinnaer, Kinnaert, Conard, Conart, Connart, Conaert, Cona, Counard, Coenart, Coenaerts, Counas.

Sinonimeye

seke del feme

• berlitchontchon

Disfondowes: kinaud, kinâd, conaud, conârd, counârd, coûnâd.

Etimolodjeye: bodje "kene", cawete -åd.