Etimolodjeye

candjî

Bodje « keuve », avou l’ cawete « -reye ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
keuvreye keuvreyes

keuvreye femrin

  1. schielreye di keuve.
    • Dji rvoe divins l’ ôr do solo
      Riglati nos keuvreyes Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.27, “Vîle air” (fråze rifondowe).
    • C' est l' payis des coperes, des coukes et des keuvreyes
      K' inme d' ovrer po les årts et po Sint-Nicoley Louis Lagauche, "L' inmant", Dinant, (1947), p. 136 (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
keuvreye