Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje di : « i » (prono singulî et pluryal) et « s’ ».

Prononçaedje

candjî

Mot d’ mescôpaedje

candjî

iss

  1. i s’, dirî ene cossoune.
    • Iss ravizet komm deu gott d’aiw. Motî Rmåke li vî, 1823, a « aiw ».
      • I s’ ravizèt come deus gotes d’ aiwe.
    • Iss kibatet komm chein et chet, i no fâ to fair le disfé. Motî Rmåke li vî, 1839, a « disfé ».
      • I s’ kibatèt come tchén et tchet, i nos fåt tofer les disfé.
    • Iss freu crussufii po se camarâd. Motî Rmåke li vî, 1823, a « crussufii ».
      • I s’ freut crucifyî po ses camaerådes.
    • I fâ d’hiergî l’soûmi, ka iss lai alé. Motî Rmåke li vî, 1839, a « dihiergî ».
      • I fåt distcherdjî l’ sômî, ca i s’ lait aler.

Ortografeyes

candjî

Ratournaedjes

candjî
iss
  •   Francès : il se ; ils se