hodåve
Etimolodjeye
candjîDo viebe «hoder», avou l’ cawete « -åve » (li cawete des prononçaedjes do 20inme sieke esteut todi li disfondowe -aule).
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | hodåve | hodåves |
femrin padrî | hodåve | hodåves |
femrin padvant | hodåve | hodåvès |
hodåve omrin et femrin
- målåjhey, trop spitant, (efant).
- målåjhey a wårder (malåde, viyès djins).
- foirt nierveus, po on tchvå.
- Por mi, i s' sint d' l' oraedje, il est hodåve dispu l' matén — Motî del Fagne et del Tieraxhe (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.