hayduk
Etimolodjeye
candjîCalcaedje di l’ almand « Heiduck », lu-minme do hongrwès hajdúk, pluriyal di hajdú, a s' toû racuzinåve avou l' trouk haydut (baligand).
Sustantif
candjîhayduk omrin
- (Istwere) no dné ås cis ki, åtoû do 16inme sieke, si batént siconte del lwè des Otomans el Hongreye et dins les Balcans.
- (vî vî mot) no dné åzès halbårdîs, d' on nôbe hongrwès; ås halbårdîs e djenerå.
- Les hayduks des eglijhes (les wådes swisses avou les halbåres)
- (vî vî mot) no dné dins l' tins a onk ki qierveut on rwè ou on prince, et s' moussî al môde hongrwesse; copurade dins les cours dezès payis do Sint Impire.
- les hayduks des Princes di Lidje.
Ortografeyes
candjîE rfondou walon :