halbåre
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje tîxhon « Hellebarde » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /hal.bɒːʀ/ /hal.bɒːt/ /hal.bɑːʀ/ /hal.bɑːt/ /hal.bɔːʀ/ /hal.bɔːt/ Prononçaedje a radjouter (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /hal.bɔːʀ/
- Ricepeures : hal·båre
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
halbåre | halbåres |
halbåre femrin
- (Istwere) (åre) sôre di pike avou on taeyant e fôme di hatche.
- Les hédukes des eglijhes poirtèt des halbåres.
- — Lès côps d’halbådes di sès sôdårs tchèrpintés d’plonk,
Lès rôl’mints dèl tonîre qui hatchît sès rampårs —
C’èst l’coûr plin d’djalos’rèye qui l’djâle potche so nosse monde…
— Joseph Mignolet, "Li tchant del croes",, 1932, p. 17.
Ratourneures
candjî- mantche di halbåre
Parintaedje
candjîNotule d’ uzaedje
candjîNén kimaxhî « halbåre » et « halbård » (viye ehalante sacwè).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- halbåre : E1
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- halbåde : — Joseph Mignolet.
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîåre
- Francès : hallebarde (fr)