guerdêye
Walon (Rifondou)
candjî
Etimolodjeye candjî
S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « guerdêye », el pout stitchî vaici.
Sustantif candjî
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| guerdêye | guerdêyes |
guerdêye femrin
- (antomeye) djambe.
- Djamåy li vatchî d' Nåwinne n' aveut veyou on sfwait colosse : on grand lådje coir so des grandès guerdêyes; on-z åreut dit k' i rotéve so des schaesses — Joseph Calozet, Pitit d' mon les matantes, p. 87 (fråze rifondowe).
