goirdjon
Etimolodjeye
candjîBodje « goirdj- » (« goidje ») avou l’ cawete « -on ».
Sustantif
candjîgoirdjon omrin
- goirdjeye (k' on boet, ou k' on avale)
- golêye (k' on houme ezès peumons)
- foumer on goirdjon d' toubak
- Mins cwand l' mame rivna moite nåjheye di si ovraedje k' ele si meta-st a plorer tot schoûtant çou ki s' feye lyi racontéve, li djoye di li ptite båshele s' enairixha come on goirdjon d' foumire. — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.67 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13