Etimolodjeye

candjî

Bodje « gofe » avou l’ cawete «  »

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
gofå gofås

gofå omrin

  1. gofe.
    • Tot d' on côp, cwand on pinse aveur vudî l' gofå,
      On s' aparçût k' èn ome : o, ki dji-dju, èn esclåve
      N' est nén rmonté. Mildiu ! haye ! haye ! i fåt k' on l' såve…
      Mins les ôtes sont trop flåwes po raler viè l' shoflå
      Louis Lagauche, "L' inmant", Les coraedjeus, (1947), p. 92 (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjî

Ratournaedjes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • gofå : E1
Li mot n’ est nén dins : E203, R10, C61

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant

Ratournaedjes

candjî
gofå