gnayûte
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « gnayûte », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɲa.ˈjyːt/ /ɲa.ˈyːt/ /ka.jyːt/ /da.jyːt/ /ta.jyːt/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɲa.jyːt/
- Ricepeures : gna·yûte
Mot-brut
candjîgnayûte
- criyaedje d’ on tchén ki pete evoye, coixhî.
- Gnayûte, gnayûte ! dit-st i l’ gros tchén baståd da Coleyûte. — Émile Gilliard.
Ratourneures
candjî- Gnayûte ! :: Neni, gn a k’ set : djeu d' mot (avou "gn a ût").
- Gnayûte ! criyive-t i l’ tchén k’ aveut yeu on côp d’ pî ezès coisses, pask’ il aveut apicî onk des ût pexhons ; :: Neni, dit-st i l’ pexheu, gn a pus k’ set ! — Émile Pècheur.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîgnayûte
- Francès : kaï kaï !