fôdje
Etimolodjeye
candjîLoukîz a : « foidje ».
Prononçaedje
candjî- AFE : /foːt͡ʃ/ /fõt͡ʃ/
Sustantif
candjîfôdje femrin
- foidje.
- Li veûyeû dè l’tourète, qui pète po l’pus sûr on some, ni sone nin dè l’cwène, qwand l’sotê potche so l’teût dè l’fôdje po r’gripé l’fossé. — Joseph Mignolet, "Li payis des soteas", 1926, p. 81.
Omofoneye
candjîPwaire minimom
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :