Etimolodjeye

candjî

 Loukîz a : « foidje ».

Prononçaedje

candjî
  • AFE : /foːt͡ʃ/ /fõt͡ʃ/

Sustantif

candjî

fôdje femrin

  1. foidje.
    • Li veûyeû dè l’tourète, qui pète po l’pus sûr on some, ni sone nin dè l’cwène, qwand l’sotê potche so l’teût dè l’fôdje po r’gripé l’fossé. Joseph Mignolet, "Li payis des soteas", 1926, p. 81.

Omofoneye

candjî

fautche

Pwaire minimom

candjî

fotche

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :