Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje di : «five» + * «linne» («linte»).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî

fîflinne femrin, todi singulî (nén contåve)

  1. (mot d’ medcén) maladeye des efants did dinltins, ki dcwelixhént.
    • Gn aveut trinte-shijh vîs passe-méde pol fîflinne.
    • Après k' ele sont passêyes
      K' on s' a foirt bén amuzé,
      Tot foumant 'ne pipe e s' coulêye
      Mins èn a bén k' ont l' fîflinne
      K' ont ewadjî leus mousmints
      Li camrade dè l'joie, Chanchet Barillié, 1852 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

dicwelixhaedje, måcrexhince, alanmixhance

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
sinse do mot k' est ratourné

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike fîflinne so Wikipedia