emacralaedje
Etimolodjeye
candjîDo viebe « emacraler » avou l’ cawete « -aedje ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : Prononçaedje a radjouter
- Ricepeures : ema·cra·laedje
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
emacralaedje | emacralaedjes |
emacralaedje omrin
- no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « emacraler ».
- Tén, vo-vs-la co raviké ? Vos rdjåzez co ? C’ est seur èn emacralaedje a hikete, savoz, ki Bebete vis årè tapé ! — Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.83 (fråze rifondowe).
- Mins cwand on lyi derit des noveles då viyaedje
Et k' il aprinda pår ki l' hiedresse n' esteut pus
K' ele aveut rindou l' åme cåze … d' èn emacralaedje
Et k' ele aveut dmandé co traze feyes après lu
Si vizaedje candja tot
— Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 151 (fråze rifondowe). - –Passé eco ene feye … ci, …… c' esteut pår abominåbe !
–Po vs dire li vraiye, mi fi, dj' a todi sohaitî k' åye sitî metou a houte di cist emacralaedje la. — Paul-Henri Thomsin, ratournant e walon Walon’rèye, tére di lédjindes, 1998, p. 28 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- èmacralèdje : E1, E21, E34
- èmacraladje : C1
Ratournaedjes
candjîemacralaedje
- Francès : ensorcellement (fr), sortilège (fr)