djouwete

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « djouw- » ‎(« djouwer ») avou l’ cawete « -ete » d’ eployaedje po les deus sekes.

Sustantif

singulî	pluriyal
djouwete	djouwetes

djouwete femrin

1. efant ki n' sondje k' a djouwer.
   • Ké djouwete ki c' est ç' gamén la !
2. mwais djouweu, mwaijhe djouweuse.

Addjectif

	singulî	pluriyal
	djouwete	djouwetes

djouwete omrin (purade eployî come addjectif sudjetrece)

1. ki djowe må (a on djeu d' societé).
   • Fote ti camp ! T' est trop djouwete po fé l' cwatrinme !

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.