djeron
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « djeron », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʤɛʀɔ̃/ /ʤɛʀã/ /ʤiʀɔ̃/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒɛʀɔ̃/
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
djeron | djerons |
djeron omrin
- schô (boket do coir ki va del cingue ås djnos).
- Moman, purdoz m' so vosse djeron; dji so bon po k' on m' mete e trô. — Lucyin Mahin.
- panea côpé a bizete po ragrandi, å dzo, on dvantrin ou ene tchimijhe di comere.
- A ene tchimijhe di feme, on mete cwate djeron, deus so li dvant et deus so li drî. — D.T.W.
- Ele aveut metou ene tchimijhe a djeron.
- Ci rest l' môde des cotes a djeron.
- sitroete coine d' on tchamp.
- C' est on paxhi a djeron etur l' hourêye et l' tchimin d' fier. — D.T.W.
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjî- (boket do coir ki va del cingue ås djnos) : schô
- (panea côpé a bizete po ragrandi, å dzo, on dvantrin ou ene tchimijhe di comere) : gwisset
Ortografeyes
candjîE rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins :
Ratournaedjes
candjîboket do coir ki va del cingue ås djnos Loukîz a : schô
panea côpé a bizete po ragrandi, å dzo, on dvantrin ou ene tchimijhe di comere