Loukîz eto : djë, djè, dje̊.

Etimolodjeye

candjî

 Loukîz a : « dju »

Prononçaedje

candjî

Prono d’ djin

candjî

dje

  1. dj’, prono sudjet do cåzant (1ire djin do singulî), metou padrî l’ viebe (fråze di dmande ou di sclameure) ki s’ fini pa ene voyale, avou rafoircixhaedje.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :