digretaedje
Etimolodjeye
candjîDo viebe « digreter », avou l’ cawete « -aedje ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /dɪ.ɡʀɛ.ˈtɛt͡ʃ/ /dy.ɡʀɛ.ˈtɛt͡ʃ/ /di.ɡʀɛ.ˈtat͡ʃ/ (betchfessî ae)
- (pa rfrancijhaedje) Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /di.ɡʀɛ.ˈtɛt͡ʃ/
- Ricepeures : di·gre·taedje
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
digretaedje | digretaedjes |
digretaedje omrin
- no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « digreter ».
- Foû d’ leus blancs dints, so leus vizaedjes,
Ci n’ est pus k’ on hisdeus digretaedje
Ki vént dispréjhî leu beaté— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.36, “Battaye di Feumme !” (fråze rifondowe).
- Foû d’ leus blancs dints, so leus vizaedjes,
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- digrètadje : C1
- digrètèdje : E1
- dugrètèdje : E21, E34
E rfondou walon :