Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « destinée » (minme sinse).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
destinêye destinêyes

destinêye femrin

  1. planete (çou ki doet ariver, et k’ åreut stî decidé d’ avance pa ene Foice Dizeutrinne).
    • Li viyaedje rawåde on n’ sait nén kéne destinêye. Jeanne Houbart-Houge (fråze rifondowe).
    • Kimint fé po-z ariver a l’ påjhûlisté ki nos aidrè a passer l’ pas, a-z aler e l’ ôte monde ? Tot fjhant ene ake di fwè, tot fjhant l’ volté do Bon Diu, tot-z acceptant s’ destinêye. Guy Belleflamme.
    • Dj’  k’ i m’ saetchénxhe al valêye, e pelozea ki l’ estwelî mete divant l’ pocwè des destinêyes. — M.A. Frère.
    • Ele si rsovneut di si efance ; l’ efance k’ el destinêye lyi aveut dné. — A. Gauditiaubois.
    • Dji pinse k’ ene boune sitoele a scrît l’ coûsse di m’ destinêye. Jean-Pierre Dumont.
    • Les djonnès feyes, al prumire eure,
      Loyît l' djon sol verdeure,
      Avou l' nåle ki fwait tocter l' cour,
      Des cis k' ont l' må d' amour,
      Et ki dveut dire a må ene hapêye
      Li scret d' leus destinêyes
      Louis Lagauche, "Mayon" (1923), p. 75-76 (fråze rifondowe).
  2. vicåreye (vicaedje, volou u nén).
    • I pinse : « A, l’ capon k’ est djoyeus !
      A ! Si dj’ n’ aveu nén mes anêyes,
      Et m’ blanke tignasse et m’ vî caisson,
      Dji såyreu d’ candjî m’ destinêye,
      Et dj’ shureu li ptit polisson! »Martin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe).
    • Pocwè nd a t i tant ki n' ont
      Polou hertchî sol levêye
      Li fårdea del destinêye
      Etchinné a leu talon?— Émile Wiket, "Fruzions d' cour", "Mins poqwè" (fråze rifondowe).
    • A pårti d’ ådjourdu, Magrite divrè pårtaedjî s’ destinêye avou totes ces rascråwêyès djins la. Pol Bossart (fråze rifondowe).
  3. moennance.
    • Ça vou dire ki nosse vî marixhå Petin va prinde e mwin li destinêye do payis. Émile Pècheur.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratourneures

candjî
vicåreye
moennance