Etimolodjeye

candjî

Bodje « cur » avou l’ cawete « -asse ».

Sustantif

candjî

curasse femrin

  1. årmeure di fier ou d' acî, ki rascovere, pol protedjî, li pwetrene, eyet ossu pa côps l' dos.
    • Li solo qki flaxhive a plin, metéve des blawetes d’ ôr so les curasses, les haimes, les spêyes Joseph Mignolet, Li payis des soteas (1926), p.51 (fråze rifondowe).
    • Tertos avou leus sandales di cur et leu curasse, leus arks, leus lances et boucliyîs, les cis k' avént fwait Alezia et Pharsale …Paul-Henri Thomsin, ratournant Astérix amon lès Bèljes, 2022, p. 44 (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) rascovraedje ki protedje on coir, ene sacwè, ou minme imådjreçmint ki protedje des idêyes, des pinsêyes, des emôcions.

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

candjî
curasse