covtoe
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « covtoe », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kɔf.ˈtøː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kɔf.ˈtwɛ/
- Ricepeures : cov·toe
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
covtoe | covtoes |
covtoe omrin
- sipès texhaedje di linne k’ on mete sol lét u åtoû d’ lu po s’ waeranti do froed.
- c’ est on haeyåve doirmåd, i saetche tot l’ covtoe sor lu.
- Ces vîs rivadjes, ces grossès pires,
Ki dmanént des samawinnes etires,
Racovietes d' on bai blanc covtoe— Joseph Vrindts, "Vîx Lîge" (1901) p. 4, "Sov’nance d’Hiviér", (fråze rifondowe). - A hipe, èstez-v’ moussî d’vins vosse bèd’rèye
qui vochal lès rats tot-avå lès cof’teûs
— Joseph André, È grunî di m’ bèle-mére.
Sinonimeye
candjîParintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîcovtoe
- Francès : couverture (fr)