copeye
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « copeye », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kɔ.ˈpɛj/
- Ricepeures : co·peye
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
copeye | copeyes |
copeye femrin
- dobe (d’ on scrijhaedje, ene imådje, evnd).
- Fé ene copeye d’ on documint.
- Si on prind l’ copeye des « Règles d’orthographe wallonne » da Jules Feller, on voet bén ki li « Feler » ki Onté disfind est kécfeye lon erî des rîles do ci k’ els a fwait. — Jean-Pierre Hiernaux (fråze rifondowe).
- imitåcion (d’ ene sacwè) ki n’ est nén l’ vraiy.
- Voss saetch Vuitton, çou n’ est k’ ene copeye.
Ratournaedjes
candjî- copeye di såvrité : dobe d’ on fitchî infôrmatike.
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîcopeye di såvrité
- Francès : (copie de) sauvegarde