clapa

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Do viebe «claper» avou l’ cawete « -a ».

Prononçaedje

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /kla.ˈpa/ (minme prononçaedje pattavå)
• Ricepeures : cla·pa

Sustantif

singulî	pluriyal
clapa	clapas

clapa omrin

1. (mot d’ mousseure) pîce del marone ki s' riclape.
   • Tantan, ût ans, dit k' i va fotografyî l' vî ome; i s' mete deus metes divant lu, si rtoûne, lai toumer l' clapa do pantalon, sorleve li panea; «ça î est, creye-t i» — Marcel Léonard (fråze rifondowe).

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.