carabistouyeu
Etimolodjeye
candjîBodje « carabistouye » avou l’ cawete « -eu »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ka.ʀa.bɪs.tu.ˈjøː/ /ka.ʀa.bis.tu.ˈjøː/
- (pa rfrancijhaedje) /ka.ʁa.bis.tu.ˈjø/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ka.ʀa.bis.tu.ˈjøː/
- Ricepeures : ca·ra·bis·tou·yeu
Sustantif
candjî| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| carabistouyeu | carabistouyeus |
carabistouyeu omrin
- (camaerådreçmint) onk ki dit des carabistouyes, des couyonådes.
- Djule Cezår est l' pus grand des carabistouyeus ! C' est nozôtes les pus foirts !— Paul-Henri Thomsin, ratournant Astérix amon lès Bèljes, 2022, p. 22 (fråze rifondowe).
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîÔtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « carabistouyeu », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.
