briyosse
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « briyosse », el pout stitchî vaici..
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /bʀɪ.ˈjɔs/
- (pa rfrancijhaedje) /bʁi.ˈɔs/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bʀi.ˈjɔs/
- Ricepeures : bri·yosse
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
briyosse | briyosses |
briyosse femrin
- (rabaxhanmint) rénnvåt, pecteu, marcou.
- Et bén, mågré k' ele soexhe si rosse,
C' e-st assez d' vey on clair djupon,
Po ki l' pus bråve toûne a briyosse !— Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 106, "Leûs manigances" (fråze rifondowe).
- Et bén, mågré k' ele soexhe si rosse,
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- briyosse : E1
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- briyosse : — Martin Lejeune.