bråcleuse
Etimolodjeye
candjîNo d’ fijheuse avou l’ cawete « -euse » do viebe : « bråcler »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /bʀɔː.ˈkløːs/ /bʀoː.ˈkløːs/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bʀɔː.ˈkløːs/
- Ricepeures : brå·cleuse
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | bråcleu | bråcleus |
femrin | bråcleuse | bråcleuses |
bråcleuse femrin
- ene ki bråkele.
- Vos veyoz bén ki dji n' so nén bråcleuse, vola l' cene ki broûléve l' ouy a on si bråve coir d' ome ; — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.21 (fråze rifondowe).