Etimolodjeye

candjî

Bodje « boûsse » (avou on ristitchî R) avou l’ cawete « -ete ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
boursete boursetes

boursete femrin

  1. pitite boûsse.
    • E wice k' i gn aveut nou ritchåd
      Ki voleut disloyî s' boursete,
      Li Bon Diu divins les måjhinetes,
      Apoirtéve po gårni l' årmå. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les roies", p.10 (fråze rifondowe).
    • On m’ a hapé m’ boursete et i tapèt des couyonådes. Albert Maquet (fråze rifondowe).
    • Tant k' mi årdjint n' est nén la, e fond di m' boursete — Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «w:Li savtî», 77-143 (fråze rifondowe).
  2. boûsse avou on rméde madjike divins.
    • Conte li fivlinne on pindeut ene boursete avou des crås pourceas åtoû do hatrea ; ça dveut pinde so li stoumak.
  3. fôrtune, gros cwårs.
    • Li boursete dimane divins les mwins d’ ene pougneye di gros bonets Richard Joelants (fråze rifondowe).
    • Por lu l' Bon Diu, c' esteut s' boursete !…
      Ossu, cwand s' fi djåza d' mayon,
      I meta-st a l' ouxh si tchesson,
      Tot dhîfrant l' avnante bierdjirete Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.85 (1929), "Li molin dè vî Stiène" (1925) (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
pitite boûsse
boûsse avou on rméde madjike divins
fôrtune, gros cwårs