Etimolodjeye

candjî

Do viebe "boufter", avou l’ cawete « -åd »

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
omrin bouftåd bouftåds
femrin bouftåde bouftådes

bouftåd omrin

  1. (rabaxhanmint) ki magne bråmint
  2. (imådjreçmint) ki s' rispårdèt todi pus
    • Divins lès meûrs si spès di nos hôtès mohones di nos bouftådès vèyes, on vike tot seû, sins-astème po lès-ôtes, çou qu'il inmèt, çou qu'i sont, çou qu'i fèt Guy Fontaine, Vos mi come has' èt roy, 1982.


Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
bouftåd
ki s' rispåde