avoler
Etimolodjeye
candjîDo viebe « voler » avou l’ betchete « a- » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.vɔ.lɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.vɔ.le/
- Ricepeures : avo·ler
Viebe
candjîavoler (v. sins coplemint)
- voler aviè l’ cåzant.
- Dj’ a veyou l’ pidjon avoler par ci. — Motî del Lovire (fråze rifondowe).
- ariver tot volant.
- I n' poirtéve k' ene fleur tchaeke annêye
K' esteut si frisse et si nozêye
K' pol vey les påwions
Avolént d' bén lon— Émile Wiket, "Fruzions d' cour" (fråze rifondowe).
- I n' poirtéve k' ene fleur tchaeke annêye