ôrlodje
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
ôrlodje | ôrlodjes |
ôrlodje femrin
- grande ahesse di måjhone ki markêye les eures.
- Li bata di mi ôrlodje toctêye pus foirt. — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Si feume », p.66-67 (fråze rifondowe).
- Li viye ôrlodje tokéve pa s' balancî — Pierre-Joseph Dosimont (fråze rifondowe).
- Ké cale cwand l' ôrlodje est astok: on est tot dzôrné — Lucyin Mahin (fråze rifondowe).
- I ploctèye co su lès câraus,
I ploctèye à mèseure, plic, ploc, plic, ploc
tic, tac, tic, tac, l’ôrlodje toktèye èto. — Joseph Dewez.
Ratourneures
candjîParintaedje
candjîMots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîgrande ahesse di måjhone ki dene l' eure
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike ôrlodje so Wikipedia