Sustantif

candjî
singulî pluriyal
ôrlodje ôrlodjes

ôrlodje femrin

  1. grande ahesse di måjhone ki markêye les eures.
    • Li bata di mi ôrlodje toctêye pus foirt. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Si feume », p.66-67 (fråze rifondowe).
    • Li viye ôrlodje tokéve pa s' balancî Pierre-Joseph Dosimont (fråze rifondowe).
    • Ké cale cwand l' ôrlodje est astok: on est tot dzôrné Lucyin Mahin (fråze rifondowe).
    • I ploctèye co su lès câraus,
      I ploctèye à mèseure, plic, ploc, plic, ploc
      tic, tac, tic, tac, l’ôrlodje toktèye èto.
      Joseph Dewez.

Ratourneures

candjî
  1. erîlé come ene ôrlodje

Parintaedje

candjî

Mots vijhéns

candjî

monte, rewoey

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
grande ahesse di måjhone ki dene l' eure

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike ôrlodje so Wikipedia