årmonreye
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « harmonie » (minme sinse) (avou on ristitchî R), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -reye ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
årmonreye | årmonreyes |
årmonreye femrin
- trope di muzicyins ki djouwnut del muzike (sins tchanteu), sovint e plinne air, tot rotant.
- (imådjreçmint) concert di sons.
- Pwis motoit, pol rawete, ene coine di paradis,
Avou ses miyons d' andjes ås roslantès djoufletes,
Les doûcès årmonreyes k' on-z î etind todi,
Et ses vôsseures d' airdiès fôrmèt des glorietes. — Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.144, « Bébé rèy ås andjes » (fråze rifondowe). - L' aloye tchante a plin gozî ; les floyeas, zels ossu, tchantè a leu manire sol daegne. Adon, cwand tote ciste årmonreye kimince a flåwi, vos veyoz e mitan d' on tcherwè ki lyi sieve di pî d' soke (...) èn ome et ses bayås atelés a l' eraire — Louis Lagauche, "Prindoz vosse bordon" (1937), p. 32 (fråze rifondowe).
- Pwis motoit, pol rawete, ene coine di paradis,