zif
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « zif », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ˈzif/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : nén rcepåve
Mot-brut
candjîzif
- mostrèt li brut d’ ene bafe, s’ eploye sovint avou zaf.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Ratourneures
candjî- zif zaf :
- brut di deus u mwintes bafes, ene dirî l’ ôte.
- mouvmint ki s’ passe foirt raddimint ; rl. a : rif raf.
- A schipe nosse colon rtapé sol hapå, zif zaf, vo l’ la dvins.
Ortografeyes
candjîI gn a co rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « zif », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.